افسانه است که مىشنویم: مردم زیادى در اطراف امام جمع شده بودند چون دیدند
خبرى از مال و منال دنیوى نیست پراکنده شدند. افسانهاى که متأسفانه سیماى
روایت نیز به خود گرفته است. افسانه تراین که: در شب عاشورا بعد از
سخنرانى امام عده زیادى با استفاده از تاریکى شب راه خود را گرفتند و
رفتند. در حالى که جملهاى از آن سخنرانى «انّى لااعلم اصحابا اوفى ولا
خیرا من اصحابى»: من با وفاتر و نیک نهادتر از یاران خودم، یارانى را سراغ
ندارم.
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت