"دانش شرق شناسی"،
که از مراکز پژوهشی اروپا پدیدار گشت و بالید، از همان آغاز نه از انگیزه
های حقیقت جویانه و دانش پژوهانه برخوردار بوده است و نه از روشهای علمی.
این "دانش" با تهاجم استعمارگران اروپایی
به خاور زمین آغاز شد؛ و دستاوردهای آن همچون میراثی فرهنگی از پرتغالیها
به هلندیها و از آنها به انگلیسیها و فرانسویها منتقل گشت. هدف این شرق شناسی پرورش کادرهای کارآمد ی – اداری برای مستعمرات و تسهیل سلطه غارتگرانه و تداوم آن در این بخش از جهان بود.
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت